Ocena parametrów zapalnych może odgrywać pewną rolę we wstępnej diagnostyce limfadenopatii, czasem ułatwiając podjęcie decyzji o empirycznej antybiotykoterapii.

Wreszcie ocena stężenia dehydrogenazy kwasu mlekowego (LDH) jest niemalże rutynowo wykonywanym badaniem u dzieci z powiększeniem węzłów chłonnych. Niestety trzeba stanowczo zaznaczyć, że jest to badanie kompletnie nieprzydatne we wstępnej diagnostyce chorób nowotworowych u dzieci. O ile w niektórych typach nowotworów podwyższone stężenie LDH jest uznawane nawet za czynnik rokowniczy (np. w chłoniaku nieziarniczym/limfoblastycznym), o tyle wysokie wartości LDH można spotkać w różnych schorzeniach dotyczących układu krążenia, wątroby, płuc, mięśni, krwi (choćby w niedokrwistości hemolitycznej czy megaloblastycznej) oraz w zakażeniach wirusowych i bakteryjnych (w tym również w zapaleniu węzłów chłonnych). Prawidłowe stężenie LDH nie wyklucza nowotworu.21 Podwyższone stężenie LDH nie jest więc swoistym markerem dla konkretnego schorzenia.

Do badań dodatkowych należą również badania serologiczne w kierunku zakażeń: EBV, CMV, Toxoplazma gondi, Bartonella henselae.5,12 Ich wyniki mogą pomóc ustalić potencjalny patogen odpowiedzialny za zakażenie i w części przypadków wpłynąć (o ile wynika to z wywiadu chorobowego) na wybór terapii (np. azytromycyną w chorobie kociego pazura).

Algorytm postępowania w przypadku powiększenia węzłów chłonnych szyjnych u dziecka przedstawiono na rycinie 7.

Podsumowanie

  • Większość dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym ma wyczuwalne węzły chłonne okolicy szyi.
  • Tylko w bardzo niewielkim odsetku przypadków limfadenopatii szyjnej stoi za nią choroba nowotworowa (najczęściej chłoniak).
  • Objawami niepokojącymi powinny być znaczna wielkość węzłów (>2-3 cm), układanie się ich w pakiety, zlokalizowane jednostronnie lub w dołach nadobojczykowych oraz obecność objawów typu B.
  • Brak reakcji na 14-dniowe leczenie antybiotykiem jest wskazaniem do poszerzenia diagnostyki.
  • Złotym standardem w diagnostyce powiększonych węzłów chłonnych pozostaje biopsja otwarta (chirurgiczna), a badania radiologiczne i laboratoryjne mają tylko znaczenie pomocnicze.
Do góry