• benzodiazepiny w iniekcjach i tabletkach,
  • tolperyzon,
  • baklofen,
  • tyzanidynę;

3. przeciwlękowe:

  • benzodiazepiny,
  • hydroksyzynę.


Leczenie chirurgiczne konieczne jest tylko u niektórych chorych (0,5-1 proc.), głównie z powodu przepukliny jądra miażdżystego i w guzach.

Pilna konsultacja neurochirurgiczna jest niezbędna, gdy są obecne następujące objawy:

  • ból nasila się przy kaszlu, kichaniu,
  • ból przerywa sen,
  • pojawiają się zaburzenia w oddawaniu moczu i stolca,
  • ból kręgosłupa ma związek z nieprawidłowym ustawieniem kręgosłupa i ograniczeniem jego ruchomości.


Wskazaniami do leczenia operacyjnego są:

  • obecne objawy ubytkowe (niedoczulica, osłabienie lub brak odruchów, niedowład, zaburzenia funkcji zwieraczy),
  • utrzymywanie się objawów bólowych po 2-3 tygodniach prawidłowego leczenia,
  • nawroty dolegliwości dyskopatycznych,
  • bardzo silny ból niezmniejszający się po leczeniu farmakologicznym.


Jednocześnie przy ostrych zespołach korzeniowych zaleca się leżenie i odciążenie zajętych korzeni przez przyjęcie pozycji odbarczającej i pozostawanie w niej przez mniej więcej 2 tygodnie z całkowitym unikaniem jakiegokolwiek wysiłku fizycznego.

Podsumowanie

W przypadku ostrego bólu korzeniowego rokowanie może być pomyślne, o ile nie dojdzie do transformacji w ból przewlekły, trwający dłużej niż 3 miesiące. Brak poprawy w czasie przy prawidłowo postawionym rozpoznaniu sugeruje zmianę postępowania np. na zabiegowe. Często jednak brak skuteczności leczenia wynika z innej przyczyny bólów pleców niż zmiany dyskopatyczno-zwyrodnieniowe. Szczególnie w nagłym bólu pleców zawsze musimy podejrzewać, że wynika on z przyczyn, które mogą być zagrożeniem nie tylko dla zdrowia, lecz także życia chorego.

Do góry