Badanie ROOBY: rodzaj pomostowania aortalno-wieńcowego a drożność graftu i dalszy przebieg choroby

Hattler B, Messenger JC, Shroyer AL, et al. Off-Pump Coronary Artery Bypass Surgery Is Associated With Worse Arterial and Saphenous Vein Graft Patency and Less Effective Revascularization. Results From the Veterans Affairs Randomized On/Off Bypass (ROOBY) Trial. Circulation 2012;125:2827-2835.

Pomostowanie aortalno-wieńcowe bez krążenia pozaustrojowego wiąże się z istotnie gorszymi wynikami w zakresie drożności przeszczepu (tętniczego i z żyły odpiszczelowej) i mniejszą skutecznością rewaskularyzacji niż operacja w krążeniu pozaustrojowym. W ciągu roku u pacjentów z mniej skuteczną rewaskularyzacją stwierdzono większą częstość zdarzeń sercowych.

Porównanie skuteczności i bezpieczeństwa stentów powlekanych i metalowych

Bangalore S, Kumar S, Fusaro M, et al. Short- and Long-Term Outcomes With Drug-Eluting and Bare-Metal Coronary Stents. A Mixed-Treatment Comparison Analysis of 117 762 Patient-Years of Follow-Up From Randomized Trials. Circulation 2012;125:2873-2891.

Stenty powlekane okazały się wysoce skuteczne w zmniejszaniu częstości rewaskularyzacji naczynia docelowego, co nie wiązało się z pogorszeniem bezpieczeństwa (w zakresie częstości zgonów, zawałów i zakrzepicy w stencie) w porównaniu ze stentami metalowymi. Stwierdzono jednak różnice między poszczególnymi rodzajami stentów powlekanych: najskuteczniejsze okazały się stenty powlekane ewerolimusem, syrolimusem i zotarolimusem, najbezpieczniejszy zaś stent powlekany ewerolimusem.

Tykagrelor czy klopidogrel w ramach profilaktyki powikłań krążeniowych u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym i udarem lub TIA w wywiadzie? analiza danych z badania PLATO

James SK, Storey RF, Khurmi NS, et al. Ticagrelor Versus Clopidogrel in Patients With Acute Coronary Syndromes and a History of Stroke or Transient Ischemic Attack. Circulation 2012;125:2914-2921.

Pacjenci z ostrym zespołem wieńcowym, którzy przebyli udar lub TIA, są w większym stopniu zagrożeni kolejnymi powikłaniami krążeniowymi niż pacjenci z OZW bez tych chorób OUN w wywiadzie. Skuteczność i bezpieczeństwo tykagreloru i klopidogrelu były podobne jak w całej populacji badanej, u osób stosujących tykagrelor stwierdzono nieco mniejszą śmiertelność (7,9% wobec 13%, 95% CI 0,42-0,91). Krwawienia śródczaszkowe stwierdzono u 4 osób w każdej z badanych grup.

Badanie ACUITY (Acute Catheterization and Urgent Intervention Triage Strategy) – niepełna rewaskularyzacja w ocenie angiograficznej po PCI a wyniki leczenia OZW

Rosner GF, Kirtane AJ, Généreux P. Impact of the Presence and Extent of Incomplete Angiographic Revascularization After Percutaneous Coronary Intervention in Acute Coronary Syndromes. The Acute Catheterization and Urgent Intervention Triage Strategy (ACUITY) Trial. Circulation 2012;125:2613-2620.

W zależności od przyjętej zasady (zwężenie ≥30% do ≥70%) niepełną rewaskularyzację wieńcową rozpoznano u 17-75% pacjentów z OZW leczonych metodą przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI). Niezależnie od przyjętej wartości istotnego zwężenia, niepełna rewaskularyzacja w rocznej perspektywie silnie wiązała się z ryzykiem zawału mięśnia sercowego, nieplanowanej rewaskularyzacji z powodu niedokrwienia i poważnych incydentów sercowych.

Dabigatran, rywaroksaban i apiksaban w porównaniu z enoksaparyną w profilaktyce zakrzepicy po wymianie stawu biodrowego

Gómez-Outes A, Terleira-Fernández AI, Suárez-Gea ML, et al. Dabigatran, rivaroxaban, or apixaban versus enoxaparin for thromboprophylaxis after total hip or knee replacement: systematic review, meta-analysis, and indirect treatment comparisons. BMJ 2012;344:e3675.

W porównaniu z enoksaparyną ryzyko względne objawowej choroby zakrzepowo-zatorowej było o połowę mniejsze u osób stosujących rywaroksaban (RR 0,48, 95% CI 0,31-0,75), i nieznamiennie mniejsze przy stosowaniu dabigatranu (RR 0,71, 95% CI 0,23-2,12) i apiksabanu (RR 0,82, 95% CI 0,41-1,64). Z kolei ryzyko istotnego klinicznie krwawienia było istotnie statystycznie zwiększone u chorych leczonych rywaroksabanem (RR 1,25, 95% CI 1,05-1,49), bez znamiennych różnic u osób przyjmujących dabigatran (RR 1,12, 95% CI 0,94-1,35), natomiast istotnie statystycznie mniejsze u pacjentów leczonych apiksabanem (RR 0,82, 95% CI 0,69-0,98).