• początek choroby po 50. r.ż.
• bóle głowy o innym niż wcześniej charakterze lub lokalizacji
• tkliwość tętnicy skroniowej lub osłabienie na niej tętna niezwiązane z miażdżycą naczyń szyjnych
• OB >50 mm/h
• stwierdzenie w biopsji tętnicy skroniowej nacieku z przewagą limfocytów i makrofagów, zwykle z wielojądrzastymi komórkami olbrzymimi.

Do rozpoznania wystarcza spełnienie 3 z 5 wymienionych kryteriów. W przypadkach wątpliwych rozstrzyga wynik biopsji tętnicy skroniowej. Podobne objawy kliniczne może dawać choroba Takayasu, ale rozpoczyna się ona przed 40. r.ż. Inne rozpoznania można wykluczyć już na podstawie wywiadu. W leczeniu olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic należy jak najszybciej wdrożyć glikokortykosteroidy. Opóźnienie leczenia grozi zaburzeniami widzenia ze ślepotą włącznie oraz udarem niedokrwiennym.

X. 45-letnia pacjentka została zakwalifikowana do zabiegu usunięcia mięśniaków macicy. Od kilkunastu lat leczy się z powodu padaczki z uogólnionymi napadami toniczno-klonicznymi. Przyjmuje kwas walproinowy w dawce 1500 mg/24 h. Napady występują 1-2 razy w roku.

1. Przed planowanym zabiegiem należy koniecznie:

A. Oznaczyć stężenie kwasu walproinowego we krwi

B. Oznaczyć parametry hemostazy

C. Oznaczyć aktywność aminotransferaz

D. Zbadać stężenie TSH

E. Wykonać badanie EEG

KOMENTARZ:

Kwas walproinowy może hamować syntezę białek w wątrobie, w tym czynników krzepnięcia. Parametry hemostazy należy kontrolować okresowo podczas leczenia i zawsze przed zabiegiem operacyjnym. Kontrola padaczki u tej pacjentki jest zadowalająca, nie ma więc bezwzględnej konieczności oceny stężenia leku we krwi. Fakt leczenia padaczki kwasem walproinowym nie stanowi wskazań do wykonania innych wymienionych badań przed planowanym zabiegiem.