Czy ryzyko stentowania tętnic wieńcowych zależy od płci?

• retrospektywne badanie kohortowe • 426 996 osób • ≥65. r.ż.

Anderson ML, Peterson ED, Brennan MJ, et al. Short- and Long-Term Outcomes of Coronary Stenting in Women Versus Men. Results From the National Cardiovascular Data Registry Centers for Medicare & Medicaid Services Cohort. Circulation 2012;126:2190-9.

Na podstawie danych z amerykańskich rejestrów medycznych porównano częstość występowania wczesnych i odległych powikłań stentowania tętnic wieńcowych u kobiet i mężczyzn. Wczesne powikłania (w czasie hospitalizacji) częściej występowały u kobiet niż u mężczyzn, w tym: zgony (2,2% vs 1,6%; skorygowany iloraz szans [aOR – adjusted odds ratio] 1,41), zawały mięśnia sercowego (1,3% vs 1,2%; OR 1,19), krwawienia (4,4% vs 2,3%; OR 1,86) i inne powikłania naczyniowe (1,35 vs 0,7%; OR 1,85). Po nieco ponad 20 miesiącach od zabiegu ryzyko zgonu było jednak mniejsze dla kobiet niż mężczyzn (HR 0,92), a ryzyko zawału mięśnia sercowego i krwawienia było dla obu płci porównywalne. Korzyści z zastosowania stentów uwalniających leki były takie same dla kobiet i mężczyzn.

Napadowe migotanie przedsionków – leki antyarytmiczne jak ablacja

• prospektywne badanie z randomizacją • n=294

Nielsen JC, Johannessen A, Raatikainen P, et al. Radiofrequency Ablation as Initial Therapy in Paroxysmal Atrial Fibrillation. N Engl J Med 2012;367:1587-95.

Pacjentów z napadowym migotaniem przedsionków w sposób losowy przydzielano do grup, w których stosowano ablację prądem o częstotliwości radiowej albo leki antyarytmiczne klasy IC lub III. Obserwację prowadzono przez 2 lata, oceniając występowanie migotania przedsionków w 7-dniowym badaniu holterowskim w 3., 6., 12., 18. i 24. miesiącu. Między grupami nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w częstości występowania migotania przedsionków.

Jak poprawić skuteczność i bezpieczeństwo leczenia antagonistą witaminy K?

• wieloośrodkowe badanie z randomizacją • analiza post hoc • n=6022

Van Spall HGC, Lars Wallentin L, Yusuf S, et al. Variation in Warfarin Dose Adjustment Practice Is Responsible for Differences in the Quality of Anticoagulation Control Between Centers and Countries. An Analysis of Patients Receiving Warfarin in the Randomized Evaluation of Long-Term Anticoagulation Therapy (RE-LY) Trial. Circulation 2012;126:2309-16.

Wyniki leczenia antagonistami witaminy K pacjentów z migotaniem przedsionków zależą m.in. od czasu, w jakim INR utrzymywany jest w granicach terapeutycznych, czyli TTR (time in therapeutic range). W badaniu RE-LY obserwowano znaczne różnice w TTR pomiędzy krajami i ośrodkami. Było to spowodowane różnymi metodami dostosowywania dawki warfaryny do wartości INR. Przestrzeganie prostego algorytmu dostosowywania dawek do aktualnego INR istotnie wydłużało TTR. Algorytm ten sprowadza się do: utrzymania dawki warfaryny, gdy INR mieści się w zakresie terapeutycznym (2-3); zmiany dawki tygodniowej o 10%, gdy odchylenie INR od wartości pożądanych jest niewielkie (zakres 1,51-1,99 lub 3,01-4) i zmiany dawki tygodniowej o 15%, gdy odchylenie jest większe. Udowodniono, że zwiększenie o 10% odsetka pacjentów, u których przestrzegano zasad algorytmu, wydłuża średni TTR dla ośrodka lub kraju o ponad 6%, a to zmniejsza ryzyko wystąpienia zdarzeń składających się na złożony parametr oceny końcowej (udar mózgu, uogólniona zatorowość i poważne krwawienie) o 8% (HR 0,98; 95% CI 0,85-1,00).

Badanie WHI: czynniki rasowe i etniczne nie mają decydującego wpływu na ryzyko rozwoju cukrzycy

• badanie obserwacyjne • n=15 833 kobiety • 10,4 roku obserwacji