Udar krwotoczny
Przemysław S. Richter
Wstęp
Udar krwotoczny (samoistny krwotok śródmózgowy) jest nagłym wynaczynieniem krwi w obrębie tkanek mózgu.
Udary krwotoczne u rasy białej stanowią 10-17% wszystkich udarów mózgu, 80-85% z nich to krwotoki pierwotne.
Krwotok śródmózgowy sugerują narastające w ciągu minut lub godzin:
- silne bóle głowy
- deficyty neurologiczne
- wymioty
- śpiączka lub zaburzenia świadomości
- skurczowe ciśnienie tętnicze >220 mmHg.
Nie są to jednak objawy specyficzne.
Stan pacjenta i objawy neurologiczne zależą od lokalizacji i wielkości ogniska krwotocznego, częściej jednak niż w udarze niedokrwiennym pacjent jest w stanie ciężkim. Rokowanie jest gorsze niż w przypadku udaru niedokrwiennego, śmiertelność wynosi ok. 40% w pierwszym miesiącu od zachorowania i do 50% w pierwszym roku od zachorowania.
Etiologia i czynniki ryzyka
Czynniki ryzyka: nadciśnienie tętnicze, malformacje naczyniowe (tętniak mózgu, malformacja tętniczo-żylna, naczyniak jamisty), angiopatia amyloidowa, guzy wewnątrzczaszkowe, choroby hematologiczne, przyczyny jatrogenne (w tym leki przeciwzakrzepowe), narkotyki, nadużywanie alkoholu, nikotynizm, otyłość, cukrzyca, niskie stężenie cholesterolu w surowicy (<160 mg/dl).
Zachorowania wśród osób młodych i w średnim wieku są częstsze u Afroamerykanów niż osób rasy kaukaskiej. Częstsze zachorowania występują również wśród Azjatów w porównaniu z osobami rasy kaukaskiej zamieszkującymi Europę i Stany Zjednoczone Ameryk...