Wstęp

Urodzenie się dziecka jest zawsze dla niego stanem nagłym związanym z adaptacją do życia pozamacicznego. W ciągu 4–6 godzin po porodzie rozprężają się płuca, zmniejsza opór naczyń płucnych, wchłania płyn płucny, zmniejsza przepływ krwi przez przewód tętniczy i otwór owalny, zwiększają się saturacja i perfuzja, stabilizuje krążenie, termoregulacja, procesy metaboliczne, zaczyna funkcjonować przewód pokarmowy. W tym czasie mogą ujawnić się nieprawidłowości rozwojowe i choroby wrodzone.

Prawidłowe postępowanie z noworodkiem po urodzeniu pozwala matce i dziecku bezpiecznie przejść przez okres adaptacji pourodzeniowej, wpływa także na prawidłowy rozwój laktacji i dalsze powodzenie karmienia piersią.

Postępowanie z noworodkiem po urodzeniu zależy od wielu zmiennych, dlatego standaryzacja tego procesu jest dość trudna. Do czynników wpływających na sposób postępowania z noworodkiem należą:

• czas trwania ciąży

• rodzaj i przebieg porodu

• stan noworodka po urodzeniu

• obecność wad wrodzonych.

Kwalifikacje osoby dokonującej oceny noworodka

Oceny stanu noworodka po urodzeniu może dokonać:

• położna

• lekarz

• ratownik medyczny towarzyszący rodzącej, np. załoga karetki pogotowia.

Dokumentacja

Wynik oceny stanu noworodka po urodzeniu musi być wpisany do dokumentacji rodzącej i dziecka. Ocena ta jest szczególnie istotna w retrospektywnym analizowaniu przyczyn zaburzeń mogących wystąpić u dziecka w przyszłości.

Ocena noworodka po urodzeniu