Żywienie noworodków
Barbara Michalczyk
Informacje podstawowe
Złotym standardem jest karmienie donoszonych zdrowych noworodków piersią. Jeśli kobieta chce karmić piersią, a noworodek jest zdrowy, wczesny kontakt matki z dzieckiem należy rozpocząć już na sali porodowej, pamiętając o prawidłowym przystawieniu dziecka do piersi. Pierwsze karmienie powinno nastąpić między 20 a 50 minutą życia. Należy zapewnić dziecku i matce prawidłową opiekę w systemie rooming-in, umożliwiającym karmienie piersią na żądanie. Ważne są dwa elementy:
• efektywne ssanie piersi przez noworodka
• prawidłowa tolerancja mleka kobiecego.
Każdy z tych elementów może być zaburzony i wtedy konieczne jest rozpoczęcie innego sposobu żywienia. Dodatkowo istnieją przeciwwskazania do karmienia piersią, które dzielą się na bezwzględne i względne (tab. 1).
Rodzaje żywienia
Żywienie można podzielić na:
• enteralne (czyli podane do przewodu pokarmowego)
– troficzne
– częściowe
– całkowite
• parenteralne (czyli pozajelitowe)
– częściowe
– całkowite.
Żywienie enteralne
Czas rozpoczęcia karmienia
Żywienie enteralne trzeba rozpocząć jak najszybciej po urodzeniu.
Rodzaj pokarmu
Do przewodu pokarmowego noworodka można podawać:
• pokarm matki (preferowane!) w pełnym stężeniu, czyli bez rozcieńczania
• pokarm kobiecy z banku mleka kobiecego
• pokarm matki ze wzmacniaczem mleka kobiecego dla wcześniaków
• dostosowany do potrzeb noworodka preparat mleczny lub mlekozastępczy.
Na rynku dostępne są preparaty zawierające mleko modyfikowane, mleko o nieznacznym stopniu hydrolizy białka typu HA lub hydrolizaty białka mleka krowiego, preparaty do karmienia wcześniaków, mieszanki nisko- lub bezlaktozowe, preparaty z przewagą krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych i inne preparaty dla dzieci o specjalnych wymaganiach żywieniowych (np. chorych na fenyloketonurię). Niemniej szczegółowy opis tych produktów przekracza ramy tej publikacji.
Sposób podania pokarmu
Pokarm do przewodu pokarmowego noworodka można podać:
• bezpośrednio
– z piersi
– ze strzykawki przez sondę umieszczoną przy piersi
– strzykawką do jamy ustnej
– z kubeczka
– łyżeczką
– przez smoczek z butelki
• przez zgłębnik dożołądkowy
• zaodźwiernikowo.
Żywienie przez zgłębnik
Wskazania do żywienia przez zgłębnik obejmują:
• wcześniactwo
– brak koordynacji ssania, połykania i oddychania
– słaby odruch ssania lub jego brak
• w niektórych przypadkach rozszczep podniebienia, sekwencję Pierre’a Robina
• zaburzenia neurologiczne
• niewydolność oddechową
• niewydolność krążenia