Wstęp

Znajomość norm testów hematologicznych jest niezbędna do rozpoznawania i monitorowania chorób hematologicznych. Podstawowe w diagnostyce tych chorób są badania:

• krwi obwodowej
• szpiku kostnego
• patomorfologiczne.
  
  

W przypadku powiększonych węzłów chłonnych i naciekowych zmian ogniskowych konieczne są również badania biochemiczne, genetyczne, immunologiczne oraz radiologiczne. Badania te będą przedstawiane szczegółowo przy diagnostyce poszczególnych chorób.

Badanie ogólne krwi

Analizatory hematologiczne umożliwiają ocenę od kilku do kilkunastu parametrów charakteryzujących krwinki:

• czerwone (RBC – red blood cells)
• białe (WBC – white blood cells)
• płytkowe (PLT – platelets).
  
  

Najczęściej używane analizatory drukują wyniki, używając skrótów wywodzących się z języka angielskiego. W tab. 1 przedstawiono prawidłowe wartości poszczególnych parametrów krwi u mężczyzn i kobiet.

Analiza krwi obwodowej polega na jakościowej i ilościowej ocenie elementów morfotycznych krwi (komórek krwi).

Czerwone krwinki

Analiza morfologii umożliwia ocenę ilościową i jakościową. Zwiększone wartości hematokrytu i liczby krwinek czerwonych definiowane są jako nadkrwistość (czerwienica), obniżenie tych parametrów jako niedokrwistość.

Poza ustaleniem liczby krwinek obliczane są wartości wskaźników krwinek czerwonych, do których zalicza się:

• MCV (mean corpuscular volume) – średnią objętość krwinki czerwonej
• MCH (mean corpuscular hemoglobin) – średnią zawartość hemoglobiny w krwince czerwonej
• MCHC (mean corpuscular hemoglobin concentration) – średnie stężenie hemoglobiny w krwince czerwonej
• RDW (red blood cell distribution width) – rozpiętość rozkładu wielkości krwinek czerwonych.