Przeglądasz archiwalną treść publikacji „Wielka Interna. Nefrologia” Zamów najnowsze wydanie
Podyplomie logo dark

Zaburzenia gospodarki wapniowej

Jerzy Chudek, Andrzej Więcek

Wstęp

Wapń jest ważnym składnikiem tkanki kostnej. Jony wapniowe są niezbędne w wielu procesach biologicznych, takich jak przewodnictwo synaptyczne i nerwowo-mięśniowe, skurcz włókien mięśniowych, krzepnięcie krwi, aktywacja enzymów wewnątrzkomórkowych i wydzielania hormonów. Stężenie wapnia w przestrzeni pozakomórkowej monitorują zewnątrzkomórkowe receptory wapniowe zlokalizowane w błonie komórek przytarczyc i cewek nerkowych. Zaburzenia gospodarki wapniowej prowadzą do zaburzeń przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, zaburzeń mineralizacji macierzy kostnej, zwapnień pozaszkieletowych oraz kamicy nerkowej. Gromadzenie się nadmiaru wapnia w przestrzeni komórkowej jest jednym z mechanizmów starzenia się ustroju, apoptozy i śmierci komórki.

Rozmieszczenie wapnia w ustroju

Zawartość wapnia w ustroju wynosi 1,4-1,6% masy ciała (tj. ok. 1 kg), 99% wchodzi w skład znajdującego się w kościach hydroksyapatytu. Tak zwaną pulę szybkowymienialną stanowi zaledwie 1% wewnątrzustrojowych zasobów wapnia.

Przestrzeń wewnątrzkomórkowa jest uboga w wapń, jego stężenie w cytoplazmie jest około 1000-krotnie niższe niż w przestrzeni pozakomórkowej. Za utrzymanie gradientu przezbłonowego odpowiada zależna od magnezu ATP-aza wapniowa.

Wapń w osoczu występuje w 3 postaciach:

  • zjonizowanej (40-50%)
  • związanej z białkami (35-45%)
  • związanej z anionami cytrynianów, fosforanów, siarczanów (5%).

Stężenie wapnia w osoczu i mechanizmy regulacyjne

Stężenie wapnia zjonizowanego w przestrzeni pozakomórkowej ściśle monitoruje receptor wapniowy w błonie komórkowej przytarczyc i cewek nerkowych. W warunkach fizjologicznych stężenie wapnia zjonizowanego w osoczu (przeciętnie 45% stężenia całkowitego) wynosi 1,0-1,3 mmol/l. Zachowanie stabilnego stężenia wapnia zapewnia regulacja procesu wchłaniania w jelicie (zależna od kalcytriolu), regulacja obrotu kostnego (zależna głównie od wydzielanego przez przytarczyce parathormonu – PTH) oraz regulacja wydalania wapnia przez nerki (zależna głównie od czynności receptora wapniowego). Proces wytwarzania kalcytriolu (hydroksylacji 25-hydroksykalcyferolu) w komórkach nabłonkowych cewki proksymalnej jest stymulowany przez parathormon (PTH), a hamowany przez fosfatoniny, w tym najlepiej poznany czynnik wzrostu fibroblastów typu 23, FGF-23 (ryc. 1).

Wchłanianie w jelitach

Przeciętna zawartość wapnia w diecie wynosi 1000 mg/24 h. Wchłanianie wapnia odbywa się głównie w jelicie czczym przy udziale kanału wapniowego TRPV6, którego ekspresja zależy od stężenia kalcytriolu. Przeciętnie w ciągu doby w jelicie wchłania si...