Ostre uogólnione osłabienie siły z hipotonią
Janusz Wendorff
Wiadomości podstawowe
Ostra, uogólniona hipotonia mięśniowa (obniżenie napięcia mięśniowego) występuje stosunkowo rzadko (brak danych z badań populacyjnych). Objaw ten wymaga precyzyjnego postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w szpitalu pediatrycznym. Nagły początek i rozwój uogólnionego osłabienia siły mięśniowej z hipotonią u osoby bez objawów encefalopatii przemawia za zaburzeniem w obrębie jednostki ruchowej (w skład jednostki ruchowej wchodzą: motoneurony α w rogach przednich rdzenia kręgowego, korzenie nerwowe, nerwy obwodowe, złącza nerwowo-mięśniowe, mięśnie).
Najczęściej do uogólnionego osłabienia siły mięśniowej prowadzą:
- ostre infekcyjne zapalenie mięśni
- zaburzenia polekowe (głównie po lekach zmniejszających napięcie mięśniowe, np. benzodiazepinach, neuroleptykach, lekach przeciwpadaczkowych, glikokortykosteroidach)
- zapalenie wielokorzeniowo-wielonerwowe (zespół Guillaina-Barrégo)
- przewlekła zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna
- porażenia okresowe
- choroby i stany przebiegające z blokadą nerwowo-mięśniową (miastenia dziecięca, miastenia przejściowa noworodków).
Postępowanie wstępne na izbie przyjęć lub oddziale ratunkowym
Postępowanie w przypadku ostrego uogólnionego osłabienia siły mięśni z hipotonią przedstawia rycina 1.
! Ostremu osłabieniu siły mięśni z hipotonią, niezależnie od przyczyny, może towarzyszyć niewydolność oddechowa o różnym nasileniu. W przypadku stwierdzenia objawów niewydolności oddechowej należy zastosować tlenoterapię bierną i rozważyć wentylację mechaniczną (PaO2 <60-70 mmHg).