Definicja

Jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa) zgodnie z 10. wydaniem Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10) jest zaburzeniem psychicznym z kategorii zaburzeń odżywiania (F50). Polega na odmowie utrzymywania prawidłowej masy ciała, ocenianiu swojego ciała jako zbyt grubego, nawet pomimo zbyt niskiej masy, i lęku przed ponownym przytyciem. Zgodnie z kryteriami ICD-10, aby rozpoznać jadłowstręt psychiczny, należy stwierdzić:

• niedobór masy ciała (masa ciała <85% należnej) powstały w mechanizmie spadku masy ciała lub nieadekwatnego do wzrostu i wieku przyrostu masy
• celowe ograniczanie kaloryczności posiłków, prowokowanie wymiotów, stosowanie środków przeczyszczających, odwadniających, intensywne ćwiczenia fizyczne
• zaburzenia obrazu własnego ciała (uznawanie go za zbyt grube pomimo prawidłowej wagi, a za idealne dopiero przy znacznym niedoborze masy ciała)
• wtórne zaburzenia hormonalne, u kobiet przejawiające się m.in. wtórnym lub pierwotnym brakiem miesiączki, a u mężczyzn spadkiem libido i zaburzeniami potencji.
  
  

Jadłowstręt psychiczny może rozpoznać każdy lekarz, ze względu jednak na często niejednoznaczny obraz choroby i częste współwystępowanie innych zaburzeń psychicznych już na etapie diagnostyki wskazana jest konsultacja psychiatry dzieci i młodzieży.