Zmiany pozastawowe
Włodzimierz Samborski
Wstęp
Zmiany pozastawowe obejmują tkanki otaczające staw, które współpracują z nim i zapewniają mu odpowiednią ruchomość. Należą do nich:
- mięśnie wraz z przyczepami
- przyczepy ścięgniste
- pochewki ścięgniste
- kaletki maziowe
- torebki stawowe
- więzadła.
Zmiany patologiczne w obrębie wymienionych struktur mogą być powodem dolegliwości bólowych, a ich diagnostyka jest trudna. Mimo że są najczęstszą przyczyną dolegliwości u pacjentów zgłaszających się do reumatologa, nie ma dokładnych danych o częstości ich występowania. Za ich przyczynę uważa się incydentalne urazy oraz powtarzające się przeciążenia w przebiegu:
- wad postawy
- wykonywanej pracy
- uprawianej dyscypliny sportowej.
Zmiany pozastawowe mogą towarzyszyć chorobie zwyrodnieniowej stawów i chorobom reumatycznym o podłożu zapalnym.
Przyczyną pewnych zespołów bólowych są predyspozycje genetyczne i nieprawidłowości biomechaniczne w układzie ruchu. Bóle zlokalizowane są najczęściej w:
- okolicach przykręgosłupowych
- obrębie obręczy barkowej i biodrowej
- okolicy połączeń chrzęstno-kostnych żeber
- okolicy stawów:
- łokciowych
- nadgarstkowych
- kolanowych
- skokowych
- skroniowo-żuchwowych.
Bóle mogą wystąpić w każdym okresie życia, a ich częstość wzrasta z wiekiem. Wynika to z mniejszej ruchomości i elastyczności ścięgien, co zwiększa ich podatność na urazy. Z wiekiem postępuje też zanik mięśni, co wiąże się z ich zmniejszoną wytrzymałością oraz ograniczeniem możliwości amortyzacji obciążeń, przez co przeciążenia są przenoszone na więzadła, ścięgna i ich przyczepy.
Objawy miejscowego stanu zapalnego wykazują cechy zapalenia neurogennego. W wyniku pobudzenia przez bodźce zewnętrzne zakończeń nerwów czuciowych dochodzi do uwolnienia licznej grupy neuropeptydów, które w istniejącym procesie zapalnym pełnią rolę neuroprzekaźników i dodatkowych mediatorów zapalenia. Czynniki te, głównie substancja P, peptyd związany z genem kalcytoniny (CGRP) oraz neurokinina odpowiedzialne są za ból, tkliwość, obrzęk i nadmierne ucieplenie tkanek, a niekiedy nawet ich zaburzenia troficzne. Ten miejscowy proces zapalny nie znajduje jednak odzwierciedlenia w wynikach badań laboratoryjnych. Ustalenie rozpoznania, a tym samym planu leczenia wymaga dokładnego wywiadu, znajomości anatomii i umiejętności badania układu ruchu.
Zmiany pozastawowe określane są często mianem chorób z grupy reumatyzmu tkanek miękkich lub regionalnych zespołów bólowych. Istnieją liczne propozycje klasyfikacji chorób z tej grupy. W tym rozdziale zmiany pozastawowe podzielono w zależności od rodzaju zajętej struktury. Fibromialgii poświęcono osobny rozdział.