Przeglądasz archiwalną treść publikacji „Wielka Interna. Reumatologia” Zamów najnowsze wydanie
Podyplomie logo dark

Fibromialgia

Włodzimierz Samborski

Definicja

Fibromialgia jest zaliczana do chorób określanych mianem reumatyzmu tkanek miękkich. Charakteryzuje się przewlekłymi, uogólnionymi bólami mięśniowo-stawowymi oraz bolesnością w typowych punktach zwanych punktami uciskowymi (tender points). Wymienionym objawom głównym towarzyszą:

  • zaburzenia snu
  • zmęczenie
  • sztywność całego ciała
  • zaburzenia lękowe
  • zaburzenia nastroju
  • zaburzenia wegetatywne
  • zaburzenia czynnościowe.

Epidemiologia

Choroba rozpoznawana jest u 2-4% populacji ogólnej, 10-krotnie częściej u kobiet. Chorują głównie ludzie rasy białej, z reguły w wieku 30-50 lat. Choroba rozpoznawana jest głównie w krajach uprzemysłowionych, np. w Stanach Zjednoczonych liczbę chorych szacuje się na około 6 mln. W Polsce nie przeprowadzono wiarygodnych badań epidemiologicznych. Przypuszcza się, że fibromialgia jest częstsza, niż wynika to z nielicznych badań epidemiologicznych i że liczba chorych będzie rosnąć wraz z postępem cywilizacyjnym.

Etiopatogeneza

Etiologia choroby jest nieznana. Pacjenci kojarzą jej początek z różnymi czynnikami stresogennymi:

  • endogennymi (głównie choroby endokrynologiczne, zapalne choroby reumatyczne, zaburzenia psychiczne)
  • egzogennymi (problemy społeczne, urazy, zmiany pogody).

Hipoteza zaburzeń nREM

Moldowsky zwrócił uwagę na obserwowane u chorych zaburzenia snu wolnofalowego (non-REM). U osób z fibromialgią w zapisie elektroencefalograficznym stadium IV snu wolnofalowego wykazano bowiem obecność dodatkowych fal delta. Według Bennetta konsekwencją nieprawidłowego snu są zaburzenia syntezy hormonu wzrostu (GH – growth hormone), których konsekwencją jest obniżone stężenie insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF), niewłaściwa funkcja mięśni i zmęczenie. Skutkiem wadliwej sekrecji GH wydaje się również predyspozycja do mikrourazów włókien mięśniowych i defekt mechanizmów reparacyjnych. Następstwem zmęczenia jest osłabienie mięśni.

Hipoteza zaburzeń metabolizmu serotoniny

Zaburzenia metabolizmu serotoniny są najbardziej prawdopodobną przyczyną fibromialgii. Deficyt tego neuromodulatora i jego prekursora tryptofanu (na co wskazują ich obniżone stężenia w surowicy, osoczu i płynie mózgowo-rdzeniowym) odpowiada za nieprawidłową neurotransmisję serotoninergiczną i liczne objawy choroby, głównie odczuwanie bólu i zaburzenia nastroju. Wśród przyczyn niedoboru serotoniny wymienia się m.in. działanie przeciwciał przeciw serotoninie (obecnych w surowicy chorych z fibromialgią) oraz zwiększoną gęstość receptorów serotoninowych w synapsach.