Chylothorax
Jerzy Marczak, Sebastian Majewski
Wstęp
Mianem chylothorax określa się obecność chłonki (limfy) w jamie opłucnej.
Jest to rzadka przyczyna płynu w jamie opłucnej, jej częstość występowania szacuje się na 0,1-2% wśród dorosłych z objawami płynu w opłucnej. Śmiertelność wynosi 10%. Charakterystyczną cechą jest mętny lub mleczny wygląd płynu oraz duża zawartość lipidów, zwłaszcza triglicerydów i chylomikronów. Chłonka dostająca się do jamy opłucnej najczęściej pochodzi z uszkodzonego bądź zablokowanego przewodu piersiowego lub jego naczyń dopływowych.
Chylothorax klasyfikuje się w zależności od przyczyny (urazowej lub nieurazowej). Do nieurazowych przyczyn chylothorax u dorosłych należą nowotwory, przede wszystkim chłoniaki, dlatego niezmiernie ważna jest szybka i dokładna diagnostyka.
Anatomia
Naczynia limfatyczne odprowadzające chłonkę z jamy otrzewnej i dolnych części ciała łączą się za aortą, poniżej przepony, tworząc tzw. zbiornik mleczu, dający początek przewodowi piersiowemu. Przewód piersiowy wnika do klatki piersiowej przez rozwór aortalny przepony i biegnie dalej ku górze po prawej stronie kręgosłupa, między aortą i żyłą nieparzystą. Na wysokości trzeciego lub czwartego kręgu piersiowego przechodzi na stronę lewą, przekraczając linię pośrodkową ciała i pnie się ku górze tuż za przełykiem. Na wysokości siódmego kręgu szyjnego zatacza łuk w lewą stronę i uchodzi do lewego kąta żylnego, utworzonego przez lewą żyłę szyjną wewnętrzną i lewą żyłę podobojczykową. Przewód piersiowy to największe naczynie limfatyczne w ciele człowieka. Ma średnicę 2-4 mm i długość 38-45 cm. Zbiera największą część chłonki z organizmu. Jedynie chłonka z okolicy głowy, szyi, prawej połowy klatki piersiowej i prawej kończyny górnej zbierana jest przez prawy przewód limfatyczny.