Choroba guzkowa tarczycy
Helena Jastrzębska
Wstęp
Guzkową chorobę tarczycy rozpoznaje się po wykryciu guzka lub guzków tarczycy, niezależnie od ich stanu czynnościowego (wydzielanie hormonów tarczycy w ilości większej, mniejszej bądź identycznej jak pozostałe obszary tarczycy). Palpacyjnie takie guzki stwierdza się u 5-9% osób w populacji ogólnej, a ultrasonograficznie lub autopsyjnie (pośmiertnie) nawet aż u 50-67% osób. Tylko 5% guzków tarczycy to zmiany złośliwe.
Rozpoznanie guzkowej choroby tarczycy jest wskazaniem do:
- oceny czynności tarczycy (w celu różnicowania wola guzkowego nietoksycznego i guzkowego nadczynnego)
- wykluczenia nowotworu złośliwego (na podstawie biopsji i stężenia kalcytoniny).
Definicja
Guzkowa choroba tarczycy charakteryzuje się ogniskowymi zaburzeniami budowy gruczołu tarczowego, będącymi najczęściej następstwem rozrostu, zmian zwyrodnieniowych i włóknienia. Choroba obejmuje zarówno wole wieloguzkowe (multinodular goiter), jak i pojedynczy guzek tarczycy (solitary thyroid nodule), niezależnie od czynności tarczycy.
Guzkową chorobę tarczycy z zachowana prawidłową czynnością hormonalną gruczołu określa się mianem wola guzkowego nietoksycznego. Wole guzkowe nadczynne to stan, w którym guzkowa choroba tarczycy jest następstwem rozrostu komórek pęcherzykowych autonomicznie (tzn. niezależnie od czynności przysadki) wydzielających hormony tarczycy, co prowadzi do nadczynności tarczycy.
Informacje dotyczące wola guzkowego nadczynnego zawarto w rozdziale „Nadczynność tarczycy”.
Klasyfikacja
Wole guzkowe nietoksyczne
Wole guzkowe nietoksyczne stwierdza się, jeśli:
- w badaniu klinicznym wykryje się guzek lub guzki tarczycy
- w badaniu ultrasonograficznym uwidoczni się zmianę ogniskową o średnicy >1 cm niezależnie od wielkości gruczołu
- stężenie TSH jest prawidłowe
- na podstawie biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej celowanej i stężenia kalcytoniny wykluczy się nowotwór złośliwy.
Guzki tarczycy
Z uwagi na patomorfologię guzki tarczycy można podzielić na nowotwory i zmiany guzopodobne.
Nowotwory
Klasyfikacja WHO z 2004 r. uwzględnia trzy podstawowe grupy nowotworów tarczycy:
- raki tarczycy
- rak brodawkowaty
- rak pęcherzykowy
- rak rdzeniasty
- rak niskozróżnicowany
- rak anaplastyczny
- inne raki (np. rak płaskonabłonkowy)
- gruczolak tarczycy i guzy pokrewne
- gruczolak pęcherzykowy
- guzek beleczkowy szkliwiejący
- inne guzy tarczycy
- potworniak
- pierwotny chłoniak i szpiczak mnogi
- rzadkie guzki pierwotne (ektopowy grasiczak, mięsak naczyniowy, guzki z komórek mięśni gładkich, guzki z osłonek nerwów obwodowych, przyzwojak, odosobniony guzek włóknisty, guzek z folikularnych komórek dendrytycznych, histiocytoza z komórek Langerhansa)
- przerzuty.