WSTĘP

Echokardiografia przezprzełykowa (TEE – transesophageal echocardiography) polega na obrazowaniu serca i dużych naczyń za pomocą głowicy ultrasonograficznej wprowadzonej do przełyku. Przetwornik ultradźwiękowy znajduje się na końcu urządzenia przypominającego gastrofiberoskop.

Początki echokardiografii przezprzełykowej sięgają lat 70. ub.w., kiedy Lee Frazin, kardiolog z Chicago, umieścił w przełyku przetwornik ultradźwiękowy na rusztowaniu gastroskopu i uzyskał obrazowanie serca w jednowymiarowej prezentacji (M-mode). Dynamiczny rozwój echokardiografii przezprzełykowej nastąpił po wprowadzeniu obrazowania dwuwymiarowego. Badanie przezprzełykowe opiera się na takich samych zasadach (emisji ultradźwięków oraz odbierania i przetwarzania odbitych sygnałów) jak badanie przezklatkowe (TTE – transthoracic echocardiography). Głowice przezprzełykowe są urządzeniami opracowanymi specjalnie na potrzeby tego rodzaju echokardiografii, a ich wymiary są znacznie mniejsze niż głowic używanych w badaniu przezklatkowym (ryc. 1).Umożliwiają precyzyjne obrazowanie struktur serca, przez co echokardiografia przezprzełykowa jest stosowana w diagnostyce wielu złożonych problemów kardiologicznych.

MOŻLIWOŚCI Echokardiografii przezprzełykowej

Stosowane początkowo do badań przezprzełykowych głowice jednopłaszczyznowe zostały szybko zastąpione przez głowice dwupłaszczyznowe. Dziś wszystkie głowice przezprzełykowe są urządzeniami wielopłaszczyznowymi. Płaszczyzna obrazowania może być dowolnie obracana podczas badania w zakresie 180°, dzięki czemu możliwe jest uzyskiwanie obrazów serca obejmujących kąt 360°. Ponadto dzięki pokrętłom możliwe jest przemieszczanie głowicy w przełyku (do przodu i do tyłu oraz na boki).

Wielopłaszczyznowa głowica przezprzełykowa umożliwia obrazowanie wszystkimi technikami echokardiograficznymi: w prezentacji jednowymiarowej, dwuwymiarowej (w tym z obrazowaniem w technice drugiej harmonicznej), doplerem spektralnym i kolorowym oraz doplerem tkankowym. Do użytku klinicznego wprowadza się ostatnio głowice pozwalające na uzyskanie projekcji trójwymiarowych w czasie rzeczywistym. Częstotliwość fali akustycznej emitowanej przez głowice przezprzełykowe wynosi zwykle od 3,5 do 7,0 MHz.

Główną zaletą echokardiografii przezprzełykowej jest precyzyjne uwidocznienie większości struktur serca, ponieważ między przetwornikiem ultradźwiękowym a sercem nie znajdują się żadne przeszkody utrudniające penetrację ultradźwięków, takie jak żeb...

Łatwość wizualizacji i duża rozdzielczość sprawiają, że echokardiografia przezprzełykowa jest stosowana do oceny małych struktur, takich jak struny ścięgniste zastawek lub małe guzy (np. brodawczaki na zastawkach), do wykrywania wegetacji bakteryj...