Definicja

Achalazja (kurcz wpustu) jest chorobą, u której podłoża leży zaburzenie napięcia spoczynkowego i upośledzenie rozkurczu dolnego zwieracza przełyku z towarzyszącą nieprawidłową perystaltyką trzonu przełyku. W następstwie dochodzi do zalegania pokarmu, poszerzenia przełyku i zapalenia błony śluzowej.

Epidemiologia

Częstość występowania ocenia się na świecie na 1-6/100 000, a zapadalność na 0,5/100 000/rok.

Patofizjologia

Achalazja spowodowana jest zwyrodnieniem komórek zwojowych w splocie warstwy mięśniowej (Auerbacha) w dolnym odcinku przełyku. Jedna z hipotez zakłada, że przyczyną zwyrodnienia komórek jest ich niszczenie w mechanizmie autoimmunologicznym w przebiegu zakażenia wirusem opryszczki zwykłej typu 1.

Postacie kliniczne

Zgodnie z obowiązującą klasyfikacją choroba należy do pierwotnych organicznych zaburzeń motoryki przełyku.

Wyróżnia się dwie postacie achalazji pierwotnej:

• całkowity brak relaksacji dolnego zwieracza przełyku
• krzepką achalazję.

Całkowity brak relaksacji dolnego zwieracza przełyku

Występuje u 75% chorych.

Krzepka achalazja

Charakteryzuje się łagodniejszym przebiegiem, z mniejszym poszerzeniem przełyku. W krzepkiej achalazji obserwuje się jednoczesne skurcze w obrębie trzonu przełyku, o amplitudzie od prawidłowej do wysokiej, oraz brak relaksacji dolnego zwieracza pr...