Zmiany urazowe i ciała obce w odbytnicy
Piotr Narbutt, Adam Dziki
Wstęp
Zmiany urazowe odbytnicy mogą być skutkiem:
- urazów przenikających
- tępych urazów krocza
- tępych urazów brzucha
- złamań w obrębie miednicy.
Powstają również w następstwie jatrogennego uszkodzenia podczas badań endoskopowych, radiologicznych czy zabiegów operacyjnych. Do uszkodzeń może także dochodzić w wyniku praktyk lub przestępstw seksualnych.
USZKODZENIA odbytnicy powstałe w wyniku urazów przenikających
Epidemiologia
Śmiertelność w urazach odbytnicy była niegdyś bardzo wysoka: przed pierwszą wojną światową przekraczała 90%, potem zmniejszyła się do 67%. W czasie drugiej wojny światowej odnotowano jej dalszy spadek do 30%. I chociaż w kolejnych konfliktach zbrojnych (Korea, Wietnam) odnotowano spadek śmiertelności do 15%, to ostatnie konflikty (Irak) wykazały, że jest znacznie większa, rzędu 29%. A więc urazy te stanowią bardzo poważny problem kliniczny.
Rozpoznanie
Podejrzenie uszkodzenia odbytnicy powinny nasuwać przenikające rany dolnych powierzchni brzucha, miednicy i krocza, szczególnie jeśli uszkodzone są kości miednicy. U takiego chorego należy przeprowadzić badanie:
- brzucha
- miednicy
- zewnętrznych narządów płciowych
- okolicy krocza.
Podstawą jest badanie palcem przez odbyt. Często jedynym objawem uszkodzenia odbytnicy jest obecność krwi na palcu podczas badania.
Dodatkowe badania to:
- proktosigmoidoskopia
- przeglądowe zdjęcie rentgenowskie jamy brzusznej i miednicy wykonywane zwykle z podaniem wodnego kontrastu do odbytnicy
- tomografia komputerowa
- cystourografia.
W razie niezidentyfikowania uszkodzenia obowiązuje uważna, co najmniej 24-godzinna obserwacja chorego z powtarzanymi badaniami fizykalnymi i laboratoryjnymi.
Leczenie
W przypadku identyfikacji uszkodzenia odbytnicy postępowanie zależy od:
- stanu ogólnego chorego
- urazów innych narządów
- czasu, jaki upłynął od momentu urazu
- lokalizacji uszkodzenia
- rozległości uszkodzenia
- stopnia zanieczyszczenia okolicznych tkanek
- stopnia zanieczyszczenia otrzewnej.
Leczenie chorego we wstrząsie
W przypadku ciężkiego stanu ogólnego, wstrząsu hipowolemicznego, objawiającego się kwasicą, hipotermią i zaburzeniami krzepnięcia, leczeniem z wyboru jest metoda zwana damage control.