Wstęp

Wrzód samotny jest rzadką chorobą związaną z zaburzeniami oddawania stolca. Po raz pierwszy opisał go Jean Cruveilhier w 1829 r. Charakterystykę choroby przedstawili Madigan i Morson w 1969 r.

Rozpoznanie ustala się na podstawie:

• wyglądu zmiany w badaniu endoskopowym dolnego odcinka przewodu pokarmowego
• wyniku badania histopatologicznego pobranych za zmian wycinków.

Postępowanie zachowawcze przynosi poprawę u większości chorych. Pełne wyleczenie jest możliwe dzięki interwencji chirurgicznej.

Definicja

Wrzód samotny odbytnicy jest chorobą polegającą na powstaniu pojedynczego owrzodzenia błony śluzowej odbytnicy w przebiegu zaburzeń w oddawaniu stolca. Utworzenie się wielu takich zmian określa się mianem zespołu samotnego wrzodu odbytnicy.

Epidemiologia

Wrzód samotny odbytnicy występuje rzadko, rocznie u 1-3,6/100 tys. osób. Najczęściej jest rozpoznawany między 20 a 30 r.ż., ale czasem również u dzieci i osób w podeszłym wieku. Nieznacznie częściej występuje u kobiet.